Toen ik vanaf het ziekenhuisbed voor de eerste keer naar het toilet moest werd me gevraagd hoe ik daar zelf het liefst heen wilde gaan. Ik gaf aan dat ik zelf wel (met hulp) wilde proberen om te lopen. De broeder reed een rollator naar mijn bed. En daar stond ik dan, voor het eerst in mijn leven achter een rollator. Voor alles moet een eerste keer zijn. Goed, ik wilde naar huis toe en het was wel noodzakelijk dat ik me enigszins zou kunnen verplaatsen zonder brokkenpiloot te spelen.
Buitenshuis wordt het wat lastiger en onmogelijk om zonder hulp ergens te komen buiten onze tuin. Een rollator zal een noodzakelijk hulpmiddel voor me zijn. Niet zo leuk op dertigjarige leeftijd en alles behalve goed voor mijn ‘ego’. Als ik eraan denk dat ik ermee op straat zal lopen, voel ik me een beetje ongemakkelijk. Het is voor mij de enige optie om zelfstandig en ‘lopend’ naar buiten te gaan. En ik wil zo weinig mogelijk missen, dus het wordt sowieso een GO!
Gelukkig lag er een ervaringsdeskundige in het bed naast me. De oudere dame met prachtig lang haar wees me er meteen op dat ik de rollator op de rem kan zetten. Ze gaf me tips en adviezen. Wel zo handig, stel je voor dat ik onderuit ga, daar zit ik natuurlijk niet op te wachten.
‘’Van yogamat naar rollator. Een hele omschakeling, waarvan ik een maand geleden niet kon bedenken dat het me zou overkomen. Oefenen met de rollator draagt er hopelijk aan bij dat ik weer van rollator terugschakel naar mijn yogamat. Die wens is groot. Mijn doel is om weer te lopen, zodat ik kan wandelen met de hondjes. Mijn allergrootste droom is nu dat ik ooit weer voor de klas zal staan. Topfit en sportief zoals ik ben, of eigenlijk was. In mijn hoofd ben ik nog steeds ‘dezelfde’, lichamelijk ben ik momenteel alles behalve sportief. Elke morgen een nieuwe dag, een nieuwe kans. Ik blijf hopen dat ik op een morgen opsta en kan lopen alsof er nooit iets met me aan de hand is geweest.’’
Het is zo hard gegaan. Ik hoop dat mijn weg naar herstel net zo snel gaat de vaart waarin ik lichamelijk achteruitging. Het liefst haal ik alles uit het leven en zoveel mogelijk uit elke dag. Die manier van leven zal ik ergens moeten aanpassen. Het streven ernaar blijft, alleen zal ik de lat voor mezelf iets lager leggen, zodat mijn lichaam het ook aankan.
”Mijn lijf geeft nog erg veel weerstand en beweegt nog steeds ongecontroleerd. Mijn balans is niet goed en dat voelt nog vreemd. Zodra het me lukt en mijn lichaam het aankan, sta ik misschien niet, maar zit ik in elk geval weer op mijn yogamat.”
Van de fysiotherapeut mocht ik meteen al beginnen met oefenen. Toen hij vroeg of ik met en zonder rollator wilde proberen op te staan en een paar stappen te zetten, wist ik niet hoe snel ik moest beginnen. Voorzichtig probeerde ik steunend op de rollator mijn voeten recht te zetten, al gaf de therapeut aan dat rechtstaan voor nu niet het doel is. Ik wilde het liefst naar het eind van de gang lopen, de fysiotherapeut vroeg me of ik dan nog wel terug zou komen. Ik zei dat ik het niet wist en hij gaf me het advies om weer om te draaien en terug te gaan. Ik hoop dat ik stapje voor stapje de controle over mijn lichaam weer zal terugkrijgen. En ik zal mijn lijf daarbij beloven dat ik hierin rustig aan zal doen.
❤❤❤
❤️❤️❤️
Je wil en geest willen wel maar luister naar je lichaam
Met de juiste balans gaat het je lukken
Ik leef met je mee en stuur positieve energie naar je toe
Dikke knuffel
Antonia ❤️❤️
Dank voor je lieve bericht en de positieve energie ?? dikke knuffel!
Met jou wilskracht zou het zomaar kunnen dat jij binnenkort weer op de yogamat zit.
Sterkte lieverd en blijf in jezelf geloven,hoe rot het nu ook is.. ❤?
Blijf m’n best doen, lieverd! Dank voor je lieve woorden ?
Lieve Rachel, ik heb stukje bij beetje je blogs gelezen. Ik vind het vreselijk voor je wat je nu allemaal doormaakt. Je bent nog zo jong. Ik wil je even laten weten dat we in een verschrikkelijke situatie zitten. Patricia haar vader ligt op sterven, waar dingen niet goed gaan. In plaats van vakantie Duitsland, werden zij eerst met spoed naar Schotland geroepen voor haar schoonmoeder en vervolgens met spoed weer naar Vlaardingen. Ik paste op mijn kleindochter en was al in het ziekenhuis in Vlaardingen. Het is een gekkenhuis. Ik volg dus op dit moment geen FB. Ik hoop voor jullie dat deze ellende snel voorbij is. Ik heb nog niet begrepen wat het bij jou precies is, maar ik hoop op een goede uitslag. Ik wens je heel veel sterkte. Liefs Gery xxx
Lieve Gery,
Wat een verdrietig nieuws. Ik heb je een mail gestuurd. Heel veel kracht, liefde en sterkte toegewenst voor jou, Patries en de familie ? Liefs!
Rachel, ik weet uit ervaring hoe het voelt als je iets wilt maar door de ziekte niet verder kan op dat moment. Jaren terug had ik last van mijn rug, kon bijna niet lopen van de pijn. Toen ik wat opgeknapt was dacht ik nou ik kan nu wel een blokje om. Na ongeveer 20 meter voor ons huis te hebben gelopen werd ik ingehaald door een stel bejaarden van ongeveer 80 jaar, nou dan kan je wel door de grond gaan en ben toen maar weer omgedraaid richting huis. Wetende dat ik dat rondje wat ik wilde proberen te lopen voorlopig niet zou halen. Doe rustig aan en zet de lat niet al te hoog voor jezelf, dan maar een dag later je doel bereiken. Waar een wil is is een weg. XXX
Ha oom Martin, dank voor uw lieve bericht. Wat ontzettend heftig dat u niet kon lopen van de pijn! Zo’n situatie als u omschrijft kan erg confronterend zijn. Ik denk dat het de kunst is om mezelf dan niet te vergelijken met de 80-jarigen die me inhalen tijdens het lopen. Dat is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, wel een goed uitgangspunt!
De wil was er bij u en gelukkig is het er bij mij ook. Dank voor deze woorden! Ik neem ze mee in mijn weg naar herstel. Liefs X
Haai lieve meid…late reactie omdat ik het nu pas lees….lieve Rachel zo triest om dit allemaal te lezen….ja meis ik zeg altijd was ik maar ” Tita Tovenaar” dan zag de wereld er heel anders uit….
Over het algemeen zijn wij Molukkers gelovig opgevoedt… dus lieve meis ik bid altijd voor alles en iedereen …ik neem jou ook mee …met mijn gebeden….
Veel liefs van Tante Esther….
(BTW) IK GA AS DONDERDAG EVEN MARIA OPZOEKEN…IK KAN MET OME REINTJE TUHUTERU MEERIJDEN NAAR HOOGEVEEN EN OMDAT WIJ MET DE BUS GAAN…KAN MIJN FIETS MEE.❣