Mijn dochter Ella wordt bijna 18 jaar, in de hemel weliswaar. Ik ben trots, dankbaar en verdrietig tegelijk. Als moeder zijnde zou ik haar zo graag willen zien, feliciteren en haar de allermooiste verjaardag van de wereld wensen. Ik geloof dat elke moeder dat wil op de verjaardag van haar dochter. Ze is zo ver

Ik merk dat ik de laatste tijd struggle met het beantwoorden van deze vraag. En dat komt mede doordat ik het antwoord op de vraag een lange tijd heb laten samenhangen met het feit dat ik voor een deel rollend door het leven ga. Ik merk ook dat wanneer mijn omgeving mij ziet rollen, er

Hier ben ik weer 🙂 en ik kan oprecht zeggen dat het goed met me gaat. Het ging al steeds ietsje beter, ook al zette ik soms weer stappen terug. Inmiddels leef ik volop en zie ik mijn leven niet meer aan mijn neus voorbij gaan. De diagnoses haal ik misschien niet weg, maar ik

Het voelt als ongelofelijk wat er in een jaar tijd kan gebeuren. Mijn leven staat voor mijn gevoel soms nog steeds stil, terwijl ik echt wel verder ben gegaan met leven. Eigenlijk al sinds juli vorig jaar. Voor de meeste mensen zonder chronische ziekte en/of beperking (of een andere reden waarom een dagbesteding als werk

Langzaamaan begin ik steeds iets meer te wennen aan hoe mijn leven er nu uitziet. En toch heb ik soms ook het gevoel dat dit nooit echt went. Heel lang heb ik mijn hoofd boven water kunnen houden, ondanks de klachten waar ik -al jaren- last van had voor de FNS en EDS diagnoses. Op

Na een middag samen met Steve, een aantal goede gesprekken kwamen er uiteindelijk weer een paar tranen en voel ik me inmiddels iets beter. Ik heb weer ‘contact’ met mijn kern, mijn emoties en weet wat ik moet doen om hieruit te komen. De taken die ik wilde doen bleven vandaag niet liggen en ik

Zo nu en dan vraag ik mezelf af of mijn overlevingsstand aan staat. Het kan niet zo zijn dat ik dit nu accepteer en doorga alsof er niets aan de hand is. Dat overlevingsmechanisme herken ik bij mezelf. Al vaker kon ik doorgaan in situaties die eigenlijk te zwaar waren om door te gaan. Een

Het goede nieuws is dat Steve mij nog mag en kan helpen door middel van massage, voedingsadvies en een aangepast bewegingsprogramma. Meer dan heel fijn dat het kan, aangezien ik niet meer naar een chiropractor, manueel- of fysiotherapeut mag. De puzzel is nu compleet. Niet dat ik hier blij mee ben, maar het geeft rust

Het allerlaatste wat ik zou verwachten na alles wat ik vorig jaar met mijn gezondheid heb meegemaakt, is helaas nu werkelijkheid. Waar zal ik beginnen? Ik weet het gewoon niet, dus ik begin waar mijn hoofd begint met denken. Vanmiddag had ik eindelijk de afspraak waarna het beter met me zou gaan. Mijn lijf geeft

In mijn revalidatieproces zijn er letterlijk stappen vooruitgezet. Ik heb stappen vooruitgezet. Helaas met terugvallen, voor mijn gevoel te veel. De goede en minder goede perioden houden ‘het’ voor mij in balans. Zonder goed, geen slecht en zonder pieken zijn er geen dalen. Ik weet niet of er op deze manier naar wil kijken, maar