Mijn dochter Ella wordt bijna 18 jaar, in de hemel weliswaar. Ik ben trots, dankbaar en verdrietig tegelijk. Als moeder zijnde zou ik haar zo graag willen zien, feliciteren en haar de allermooiste verjaardag van de wereld wensen. Ik geloof dat elke moeder dat wil op de verjaardag van haar dochter. Ze is zo ver

Het voelt als ongelofelijk wat er in een jaar tijd kan gebeuren. Mijn leven staat voor mijn gevoel soms nog steeds stil, terwijl ik echt wel verder ben gegaan met leven. Eigenlijk al sinds juli vorig jaar. Voor de meeste mensen zonder chronische ziekte en/of beperking (of een andere reden waarom een dagbesteding als werk

Zo nu en dan vraag ik mezelf af of mijn overlevingsstand aan staat. Het kan niet zo zijn dat ik dit nu accepteer en doorga alsof er niets aan de hand is. Dat overlevingsmechanisme herken ik bij mezelf. Al vaker kon ik doorgaan in situaties die eigenlijk te zwaar waren om door te gaan. Een

Mijn revalidatie vergt veel energie en daar heb ik net niet zoveel van, waardoor Makemehappy.nl even op een lager pitje staat. Soms maak ik me er druk om, op andere dagen totaal niet. Ik twijfelde zelfs even en dacht eraan om te stoppen met bloggen. Totdat ik een berichtje ontving van een lotgenootje. Ze liet

Mijn blogstilte duurde iets langer dan een week. Om te beginnen weet ik niet eens wat ik moet schrijven. En al helemaal niet hoe ik moet beginnen. Een paar halve blogs hier en een halve daar. Onafgemaakt en nog niet gepost. Er kwam iets tussen waar ik even ‘stil’ van werd. De afgelopen periode leefde

Geduld is een schone zaak. Geduld is iets waar ik niet zoveel van heb. Want geduld, dat heb ik vaker niet dan wel. Al sinds ik me kan herinneren ben ik vaak ongeduldig. Dat is hoogstwaarschijnlijk de reden dat ik zelf degene ben die met tweehonderd kilometer per uur een weg naar herstel wil bewandelen.